तू धरशील हात
म्हणुन झोकून दिलं बिनबोभाट
तू धरलं नाहीस..
आणि..
पडतानाही सावरलं नाहीस
तू पुसशील डोळे
म्हणुन आवरली नाहीत आसवे..
तू डोळे पुसले नाहीस..
आणि..
ओघळणारे अश्रुही पाहिले नाहीस
तू असशील सोबत
म्हणुन राहीले जगत
तू साथ दिली नाहीस
आणि
मला सोबतही घेतले नाहीस
असाच जन्म गेला वाया
तुझी वाट पहाता पहाता
आणि मग..
जगता जगता एक दिवस संपुन मी गेले..
पण ..
माझे संपणेही गेले व्यर्थ..
माझे 'नसणे'ही तुला कळले नाही...........
:सौ. अनुराधा म्हापणकर
Tuesday, January 8, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment