डायरी..

आड़ रात्रीला दचकून उठवते ..
राहिलेली झोप मग उड़वते..
अशी माझी डायरी..

माझ्या डायरीला
पाने तीनशे पासष्टच..
पण फाटलेली..

फाटलेली कसली..
मीच फाड़लेली...
नको ते आठव म्हणुन..
पण आठवली की
झोप उड़वतेच हमखास..

आणि मग..
मी बसते चाचपत..
ती फाटलेली पाने..
आणि तो गेला
भूतकाळ... !!