उठता बसता दिला नाही मार..
तरी करत नाही लाड फार..
करतात मुलं जेंव्हा हट्ट
मन करते हट्टाने घट्ट ..
तरी अधून मधून
आणते त्याना फिरवून
कधी बागेत.. तर कधी पिक्चर
एस्सेलवर्ल्ड कधी आइसक्रीम पार्लर
असेच एकदा संध्या काळी
फिरून आलो घरा खाली..
होटेलातून जेवून आले होतो तृप्त
पाहिला होता मग सिनेमाही मस्त
गेटवर पाहिल्यावर फुगेवाली
लेकाचा जीव पुन्हा वर खाली..
द्यावी सणसणीत असा आला राग
आवरत म्हटलं हळूच-अरे नीट वाग
दिवसभराची चैन पडली होती अपुरी
दोन रुपयांच्या फुग्याची पकडायची होती दोरी
क्षणभर केला विचार- थोडा सारासार
सारे घेतले फुगे .. मुलाना केले पसार
कारण
तिच्या डोळ्यात दिसली तिच्या मुलांची भूक
ओठ मात्र हलत नव्हते..शब्द होते मूक..
फुगे देताना मात्र ओठ झाले थोडे विलग ..
डोळ्यात आला दाटून आशेचा एक ढग..
आज तीही आमच्यासारखी जीवाची चैन करणार होती
खूप दिवसानी पिल्लाना पोटभर जेऊ घालणार होती
Saturday, November 24, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment