Thursday, March 13, 2008

जातोस ना.. जा...

जातोस ना.. जा...
अजिबात.. थांबु नकोस ..
जाताजाता साधा वळूनसुद्धा पाहू नकोस..
निरोपाचा अर्धा हातसुद्धा हलवू नकोस..
कसली अपेक्षा नाही..
आणि आता तर
कसली इच्छासुद्धा नाही..
.
आई होण्याची किंमत
मोजेन मी एकटीच..
एकांताला माझ्या आता
वाचा फोडू नकोस..
.
जातोस ना.. जा...
अजिबात थांबु नकोस..
.
.
तुझ्या आवडी निवडीसाठी
झिजत राहिले अखंड
स्वत:साठी जगेन उरलेले
हे स्वप्न तरी आता मोडु नकोस
.
जातोस ना.. जा...
अजिबात थांबु नकोस ..
.
.
जग तुझ्यावर हसेल..
कुपुत्र म्हणुन हिणवेल..
तरी डोळ्यांवरची झापडं
दूर सारु नकोस..
.
जातोस ना.. जा...
अजिबात थांबु नकोस ..
.
ऐक एकच शेवटचे..
पुन्हा त्रास नाही देणार
अशीच एके दिवशी मी
शेवटला श्वास घेणार..
कुडीतून सोडताना प्राण
तुला क्षमासुद्धा करणार
.
पण..
शपथ आहे तुला बाळा..
पाजलेल्या त्या दुधाची..
बेवारस राहुदे.. कलेवर माझे...
लोक लज्जेस्तवही मला
अग्नी द्यायला तू येऊ नकोस....
.
जातोस ना.. जा...
अजिबात थांबु नकोस ..
जाताना साधा वळूनसुद्धा पाहू नकोस..

.
.
सौ. अनुराधा म्हापणकर

1 comment:

  1. Beutiful! Simply beutiful no words to describe my feelings

    ReplyDelete