पावसात भिजत गाणं कसं बरं गुणगुणायचं..?

पाऊस पाहून मोहरायचे दिवस आता गेलेत..
सरी कोसळताना बहरायचे दिवस आता गेलेत..
.
आता .. पाऊस म्हणजे..
वैताग.. दोरीवर न सुकणारे कपडे..
भिंतीवर..छतावर गळके कुरुप पोपडे..

काचा तावदानं बंद.. मारते पाण्याची झड
घरात होते घुसमट.. हवासुद्धा येईना धड

रस्त्यावर चिखल.. साचलेली तुडुंब डबकी..
तुंबलेली गटारं चोहीकडे..कोंदट आणि सडकी..

रस्त्यावरच्या खड्ड्यांचे करुन मस्त बहाणे,
चालताना अंगावर चिखल उडवतात वाहने..

घोंगावणार्‍या माश्या.. डेंग्यू मलेरियावाले डास
डायरिया.. ताप.. आणि नको त्या आजारांचा त्रास

अगदी ब्रान्डेड छत्रीसुद्धा वार्‍यापुढे टिकत नाही..
रेनशीटर घालावं तर आमचं धड पूर्ण झाकत नाही..

ट्रेन लेट.. रूळावर पाणी.. ट्रैफ़िक जाम.. मग लेट मार्क
ओले कपड्यात हुडहुडी.. कप्पाळ कामात दिसणार स्पार्क

अस्सा हा पाउस.. त्याला छान कसं बरं म्हणायचं..?
पावसात भिजत भिजत गाणं-कसं बरं गुणगुणायचं..?

तेवढ्यातच कुठूनशी..
नरिमन पॉइन्टच्या कट्ट्यावर फेसाळती लाट येते
छत्री उलटी पालटी करत त्यात- सर चिंब भिजवते..

नाही नाही म्हणतानाच मनही कसे ओले चिंब ओघळते
"रिमझिम गिरे सावन" म्हणत मग-चक्क मी सुद्धा निथळते


सौ. अनुराधा म्हापणकर.