Wednesday, November 19, 2008

सी - सॉ.............

.
ते दिवस असे होते
आई बाबांबरोबर आम्ही बागेत जायचो..
घसरगुंडी.. सी-सॉ..
मग हिरवळीवर बसून सुकी भेळ खायचो..
आता ती बाग..
त्या बागेतली सारी हिरवळ सुकून गेलीय..
तो हलणारा सी-सॉ
ती झूम घसरगुंडी पार तुटूनमोडून गेलीय..
कारण आमची
रविवारची संध्याकाळ आता मॉलमधे हरवलीय
व्हिडीओ गेम.. सिनेमा..
पिझ्झा..आइसक्रीमची जीभेला चटक लागलीय
जगण्याची स्टाइल बदलली..
आणि आनंदाची व्याख्याही..!
मन कधी कधी
सी-सॉ सारखं हिंदकळतं...
दुखून कधीतरी
आतल्या आतच.. कळवळतं..
घसरगुंडीच्या एका बाजूने वर चढतोय..
का.... दुस-या बाजूने घसरत जातोय...
खरंच... कळतच नाही..!!
.
.
सौ. अनुराधा म्हापणकर.

No comments:

Post a Comment